کد مطلب:97319 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126
[صفحه 82] علیه السلام در حساس ترین لحظات زندگی یعنی در بستر شهادت به عنوان چكیده ی دانشهای خود به فرزندانش امام حسن و امام حسین علیهماالسلام می نماید: «لا تتركوا الامر بالمعروف و النهی عن المنكر فیولی علیكم شراركم ثم تدعون فلا یستجاب علیكم»: «امر به معروف و نهی از منكر را ترك نكنید كه در این صورت، اشرار شما، بر شما چیره می شوند سپس شما برای دفع آنها دعا می كنید ولی دعای شما اجابت نمی شود».[1]. این سخن در شرائط ویژه ی خود آن هم به عنوان توصیه برای دو شخصیتی كه هر دو از امامان و رهبران بزرگ امت اسلام هستند، سخت قابل تامل و دقت است. امام در این سخن در رابطه با تداوم انقلاب اسلامی سخن آخر را فرموده كه بر اساس سنت تغیرناپذیر آفرینش با ترك فریضه امر به معروف و نهی از منكر هیچ چیز و حتی «دعا»، دعای اخیار، نمی تواند جلوی سلطه ی زورگویان و اشرار را بر جامعه، بگیرد و رهائی و آزادی انسان را تامین كند و تداوم انقلاب اسلامی را (كه در آن عصر او رهبری می كرد) تضمین نماید. بنابراین تا تلاشی پیگیر و همه جانبه برای پیكار با خیانت، ربا، دزدی، كم فروشی، خونریزی بناحق، دروغ، تهمت، غصب، قطع رحم، شرك، پیوند با مشرك، زنا، لواط و امثال این امور كه در [صفحه 83] اسلام به عنوان گناه شناخته شده است، تحقق نیابد، دل بستن به تداوم انقلاب اسلامی فریبی بیش نیست.
به سخن دیگر برای تداوم انقلاب، تداوم فریضه ی امر به معروف و نهی از منكر ضروری است و این همان توصیه ای است كه امام علی
صفحه 82، 83.